วิธีครองจีวร

คล้ายกับห่มคลุม แต่ในขั้นตอนท้ายให้เอาแขนขวาออกมาข้างนอกเปิดไหล่ขวาไว้ จีวรจึงคลุมอยู่เพียงไหล่ซ้าย ใช้ห่มเวลาอยู่ในวัด

• ห่มดอง (เป็นการห่มเฉียง)

ที่จะพับทบผ้าจีวรเข้าหากันเป็นจีบฟันปลา พาดไหล่ซ้ายแล้วดึงผ้าด้านในคลี่ออกมาพันตัวด้านขวา เหน็บชายผ้าจีวรกลับไปสอดใต้ทบผ้าจีวร ชายผ้าที่จีบอีกด้านหนึ่งคลุมลงมาถึงข้อศอกซ้าย พาดทับด้วยสังฆาฏิเหนือจีบผ้าบนไหล่ซ้าย แล้วใช้ผ้าประคดรัดจาก ด้านหลังมาผูกเป็นปมเงื่อนตรงลิ้นปี่ใต้หน้าอกการห่มดองถือว่าเป็นการนุ่งห่มอย่าง "เต็มยศ"ของพระสงฆ์ เพราะใช้ไตรจีวรครบทั้งสามผืนพระสงฆ์มหานิกายห่มดองในเวลาทำสังฆกรรมเช่น ทำวัตรเช้า-เย็น และสวดปาฏิโมกข์ ต่อมา จึงนำมาใช้เป็นเหมือนเครื่องแบบในเวลาศึกษาเล่าเรียนธรรมวินัย เช่น พระนิสิตของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย นอกจากนั้น ตั้งแต่โบราณ พระธุดงค์ซึ่งเดินเท้า มักนิยม ห่มดองระหว่างเดินทาง เพราะตามพระวินัย ต้องมีผ้าไตรจีวรติดตัวตลอดเวลา ท่านจึงนุ่งห่มไว้กับตัวเพื่อความสะดวก